بیماری های لثه چگونه هستند؟

لثه هایی که هنگام استفاده از نخ دندان یا مسواک زدن به راحتی خونریزی می کنند، نشانه ای بیماری لثه هستند.
التهاب لثه، اولین مرحله بیماری لثه، است. التهاب بافتهای اطراف دندانها بیشتر اوقات نتیجه بهداشت ضعیف دندان است. گینگویت یک بیماری بسیار شایع است و از نظر شدت آن بسیار متفاوت است. با لثه های قرمز و متورم مشخص می شود که هنگام مسواک زدن یا نخ دندان، به راحتی خونریزی می کنند. گینگویت همان پریودنتیت نیست. گینگویت همیشه به عنوان علامت هشدار دهنده برای جدی تر شدن بیماری پریودنتیت عمل می کند.
این بیماری زمانی شروع می شود که مواد غذایی باقی مانده مواد غذایی با بزاق و باکتری ها مخلوط می شوند که به نوبه خود، پلاک دندانی تشکیل می دهند که به سطوح دندان چسبیده است. اگر پلاک دندانی با مسواک زدن با خمیر دندان و نخ دندان برداشته نشود، می تواند تبدیل به ماده معدنی شده و به صورت تارتار ایجاد می شود. تارتار بسیار سخت است و فقط یک دندانپزشکی حرفه ای می تواند آن را از بین ببرد.
پلاک دندان و تارتار هر دو مملو از باکتری های مضر هستند و اگر از دندان جدا نشوند، باعث تحریک لثه ها و ایجاد گینگویت می شوند. در صورت عدم درمان، گینگویت اغلب از لثه تا استخوان گسترش می یابد و منجر به پریودنتیت می شود.
خونریزی لثه ها گاهی به خونریزی لثه گفته می شود و ممکن است در هنگام مسواک زدن یا نخ دندان اتفاق بیفتد. درد می تواند همراه با تورم بافت لثه باشد. معمولاً، لثه نتیجه رشد پلاک روی دندانهای اطراف خط لثه است.

چه تفاوتی بین گینگویت و پریودنتیت وجود دارد؟

در حالی که گینگویت التهاب لثه ها در اطراف دندان ها است، پریودنتیت در مواقعی ایجاد می شود که استخوان زیر لثه ها ملتهب یا آلوده شوند. پریودنتیت از کلمه پریودنتال مشتق شده است که به معنی "اطراف دندان" است و به ساختارهایی گفته می شود که دندان هایی مانند لثه و استخوان را احاطه کرده و از آن پشتیبانی می کنند. پریودنتولوژی مطالعه ساختارهای پشتی دندان است.
هنگامی که استخوان زیرین آلوده شود، لثه ها از دندان دور می شوند و شکافه های لثه ای عمیق تشکیل می دهند. این شکاف ها به راحتی پلاک و باکتری ها را جمع می کنند. از آنجا که تمیز کردن این شکاف ها بسیار دشوار است، از بین رفتن استخوان بیشتر رخ می دهد. با پیشرفت بیماری پریودنتال به مراحل بعدی (زودرس ، متوسط و پیشرفته) و بافت استخوانی بیشتری از بین می رود، شکاف لثه عمیق تر است و ممکن است دندان ها در نهایت شل و خارج شوند.

چه عواملی باعث ایجاد گینگویت می شوند؟

بهداشت نامناسب دهان که اجازه می دهد باکتری های پلاک روی دندان ها باقی بمانند و لثه ها را آلوده کنند، دلیل اصلی بیماری لثه است. اما عوامل دیگری نیز وجود دارد که خطر ابتلا به گینگویت را افزایش می دهد. در اینجا برخی از رایج ترین عوامل خطر ذکر شده است:

استعمال سیگار یا جویدن تنباکو مانع از بهبودی بافت لثه می شود.
دندانهای کج، چرخان و یا همپوشانی باعث ایجاد مناطق بیشتری برای تجمع پلاک می شوند و تمیز کردن آنها سخت تر است.
تغییرات هورمونی در بلوغ، بارداری و یائسگی به طور معمول با افزایش لثه مرتبط است. افزایش هورمون ها باعث می شود رگ های خونی در لثه ها بیشتر در معرض حمله باکتری و شیمیایی قرار بگیرند. در دوران بلوغ شیوع لثه بین 70 تا 90 درصد متغیر است.
سرطان و درمان سرطان می تواند فرد را مستعد ابتلا به عفونت کند و خطر ابتلا به بیماری لثه را افزایش دهد.
الکل بر روی مکانیسم های دفاعی دهان تأثیر منفی می گذارد.
استرس پاسخ ایمنی بدن را در برابر تهاجم باکتری ها مختل می کند.
تنفس دهان هنگامی که از لب محافظت نشود می تواند سخت باشد و باعث تحریک مزمن و التهاب شود.
تغذیه ضعیف ، مانند رژیم غذایی پر قند و کربوهیدرات و مصرف کم آب باعث تشکیل پلاک می شود. همچنین، کمبود مواد مغذی مهم مانند ویتامین C باعث اختلال در بهبود می شود.
دیابت قند خون و اختلال در لثه را مختل می کند.
داروهایی مانند داروهای ضد انزوا خطر ابتلا به بیماری لثه را افزایش می دهند.

لیست سایر مقالات دندانپزشکی دکتر کیخا