از طریق ارتودنسی، مشکلاتی از قبیل دندان های کج یا شلوغ، اروبایت ها، زخم ها، وضعیت نادرست فک و اختلالات مفاصل فک، اصلاح می شود. هر سنی که فرد بخواهد می تواند از این درمان بهره مند شود. زمان ایده آل برای آن بین 10 تا 14 سالگی است. این زمانی است که فک و دهان هنوز در حال رشد است و دندان ها بهتر می توانند صاف شوند. با این حال هر گونه تغییر ظاهری برای کودکان در این سن، حساس و گاهی آسیب زاست. از این رو باید با آن ها صحبت شود.
البته ارتودنسی تنها مختص کودکان نیست. بزرگسالان نیز برای بر طرف کردن مشکلات فک و دندان و بهبود وضعیت لبخند خود می توانند از براکت ها استفاده کنند.

طول درمان ارتودنسی چقدر است؟

زمان لازم برای اینکه براکت های ارتودنسی روی دندان های شما باقی بمانند، بستگی به مشکل و پیچیدگی وضعیت فک و دندان های شما دارد. اما هر چه سن بالاتر باشد، دوره ی درمان نیز معمولا طولانی تر است. اکثر بیماران می توانند بین 18 تا 30 ماه براکت روی دندان های خود داشته باشند و پس از آن به مدت چند ماه تا دو ستال، برای تنظیم کردن و تراز کردن دندان ها، یک نگهدارنده بگذارند.
در هر بازدید دندان پزشک از دندان ها، سیم های نگهدارنده سفت تر می شوند و فشار خفیفی روی براکت ها برای تغییر دندان یا فک، اعمال می شود. به تدریج دندان ها به یک موقعیت مطلوب نزدیک می شوند. بعد از هر مراجعه و سفت کردن این سیم ها، در دندان ها کمی احساس درد ایجاد می شود، اما این ناراحتی مختصر است. این نکته را نیز به خاطر بسپارید که ممکن است برخی از دندان ها نیاز به استخراج داشته باشند تا براکت ها به خوبی بتوانند دندان ها و فک را به وضعیت صحیح برسانند.
با همه ی این وجود بهتر است کودکان را تا سن 7 سالگی توسط متخصص ارتودنتیست مورد ارزیابی قرار دهید. می توان در مان فاز یک را در سنین پایین شروع کرد. در سن کم مدت درمان بهینه تر خواهد بود و همچنین مشکلات اورال زودتر شناسایی می شوند. بهترین برنامه ی درمانی را برای فرزند خود فراهم کنید و با بهبود لبخند، اعتماد به نفس او را بالا ببرید.

مشاهده سایر مقالات دندانپزشکی دکتر کیخا